Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον Καθηγητή κ. Γεώργιο Μιχαλόπουλο αντεπιστέλλον μέλος της στον κλάδο της Ιατρικής

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε χθες τον Καθηγητή κ. Γεώργιο Μιχαλόπουλο αντεπιστέλλον μέλος της εξ Ελλήνων Επιστημόνων του Εξωτερικού στον κλάδο της Ιατρικής λόγω της πρωτοτύπου και πρωτοποριακής συνεισφοράς του στην κατανόηση των μηχανισμών της αναγεννήσεως του ήπατος και στην επίδραση αυτών των μηχανισμών στην δημιουργία της κιρρώσεως και στην ανάπτυξη ήπατο-κυτταρικού καρκίνου. Τα αποτελέσματα από την μακροχρόνια έρευνα του κυρίου Γεωργίου Μιχαλόπουλου στα θέματα αυτά, έχουν δημιουργήσει προοπτικές για την ανάπτυξη νέων διαγνωστικών μεθόδων και θεραπευτικών παρεμβάσεων.

Ακολουθεί συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα του κυρίου Γεωργίου Μιχαλόπουλου:

Ο καθηγητής κ. Γεώργιος Κ. Μιχαλόπουλος γεννήθηκε το 1946 στο Βαθύ της Σάμου. Απεφοίτησε από το Ε’ Γυμνάσιο Αρρένων στη Αθήνα το 1963. Εισήχθη το 1963 κατόπιν εξετάσεων, δεύτερος σε σειρά εισαγωγής, στην Ιατρική σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν υπότροφος του ΙΚΥ και διετέλεσε άμισθος υπο-βοηθός στο εργαστήριο Πειραματικής Φυσιολογίας υπό την εποπτεία του τότε επίκουρου καθηγητού Ανδρέα Γρανίτσα. Συμμετείχε  στην εκτέλεση πειραμάτων καθώς  και στη διδασκαλία φοιτητών στα εργαστήρια της Φυσιολογίας. Έλαβε το πτυχίο Ιατρικής το 1969 με «άριστα». Εκπλήρωσε  τη Στρατιωτική θητεία (1970-1971) ως  Ιατρός στον Ελληνικό Στρατό. Αμέσως μετά, έχοντας αποκτήσει, κατόπιν εξετάσεων, το ECFMG, άρχισε την ειδίκευση στην Παθολογική Ανατομία στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Ιατρικής σχολής του   Πανεπιστημίου της πολιτείας του Wisconsin ενώ συγχρόνως φοίτησε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα (Graduate School) της Ογκολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1977 απέκτησε τόσο  τον τίτλο Ph.D. (Doctor of Philosophy) όσο και την ειδικότητα, της Παθολογικής Ανατομικής (Pathology) κατόπιν εξετάσεων  από το American Board of Pathology. Με τα προσόντα αυτά κατέλαβε την θέση  του Επίκουρου Καθηγητή Παθολογικής Ανατομίας και Μέλους του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου  του Πανεπιστημίου Duke της Βορείου Καρολίνας. Το 1983 προήχθη στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, και το 1987 στη βαθμίδα του Καθηγητή Παθολογικής Ανατομίας. Από το1988 μέχρι το  1991 υπηρέτησε ως μέλος του Ακαδημαϊκού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του πορείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Duke, ήταν ο μόνος υπεύθυνος για την εξέταση των βιοψιών ήπατος, ενώ, συγχρόνως ανέπτυξε την έρευνα για τη βιολογία του ήπατος, με επικέντρωση στην ηπατική αναγέννηση. Το 1991 μετακινήθηκε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Pittsburgh ως Διευθυντής του τομέα της Παθολογικής Ανατομίας και εργαστηριακής Ιατρικής, θέση την οποία κατέχει μέχρι σήμερα. Από το1995 μέχρι το 1998, παράλληλα με τα καθήκοντά του ως Διευθυντού του τομέα της Παθολογικής Ανατομίας και εργαστηριακής Ιατρικής,  υπηρέτησε ως προσωρινός Κοσμήτορας της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Pittsburgh. Αναγνωρίζοντας τον επερχόμενο βασικό ρόλο της μοριακής βιολογίας στην διαγνωστική δυνατότητα των εργαστηρίων της Παθολογικής Ανατομίας, έγινε το 1994 ιδρυτικό μέλος της Association of Molecular Pathology και το 1997, πρόεδρος της University Association for Research and Education in Pathology (UAREP), την οποίαν, το 1998, με ψήφο όλων των μελών,  συγχώνευσε με την Association of Pathology Chairs (APC). Διετέλεσε μέλος της American Society for Investigative Pathology (ASIP) από ειδικευόμενος γιατρός μέχρι σήμερα. Επί μία εικοσαετία (από το 1984 έως το 2004) διετέλεσε  μέλος συμβουλευτικών επιτροπών  των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ για αξιολόγηση ερευνητικών προτάσεων προκειμένου να χρηματοδοτηθούν  (Pathology B, Chemical Pathology, Metabolic Pathology, Cancer Molecular Pathobiology, Gastrointestinal Cell and Molecular Biology, Hepatobiliary Pathophysiology). Από το 2008 έως το 2010 υπηρέτησε ως Πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του Εθνικού Ινστιτούτου για τη μελέτη του αλκοολισμού των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας  των ΗΠΑ. Από το 2000 έως σήμερα διατελεί ως διαρκές μέλος του Συμβουλίου των Ώριμων Αξιολογητών Ερευνητικών Προτάσεων (Council of Senior Reviewers, CSR) των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ. Από το 2009 έως το 2015 διετέλεσε μέλος  συμβουλευτικών  επιτροπών αφενός του Πανεπιστημίου του Wisconsin και, ειδικότερα, του κέντρου για τον καρκίνο Carbone, Madison, WΙ και από το 2011 έως το 2017 του  Ινστιτούτου Tisch για τον Καρκίνο, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Mount Sinai, στη Νέα Υόρκη. Ο καθηγητής κ. Μιχαλόπουλος είναι ευρέως αναγνωρισμένος για την έρευνά του στην αναγέννηση του ήπατος, τη βιολογία των ηπατοκυττάρων και τους μηχανισμούς καρκινογένεσης του ήπατος. Ως εκπαιδευόμενος στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου στο Wisconsin δημοσίευσε το 1976 στο περιοδικό Science την πρώτη μελέτη για σταθεροποίηση της διαφοροποιήσεως ηπατοκυττάρων σε καλλιέργειες. Στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Duke, επέτυχε τις πρώτες ιστοκαλλιέργειες ανθρωπίνων ηπατοκυττάρων και τη μεταμόσχευσή τους στο λιπώδη ιστό. Συγχρόνως, επέτυχε τον πολλαπλασιασμό ηπατοκυττάρων σε ιστοκαλλιέργειες παρουσία των αυξητικών παραγόντων των ηπατοκυττάρων (HGF) και επιδερμιδικών κυττάρων (EGF). (Σημείωση: Παρά το γεγονός ότι οι ανωτέρω αυξητικοί παράγοντες ανακαλύφθηκαν σε ηπατοκύτταρα και κύτταρα επιδερμίδας, εκ των υστέρων έγινε αντιληπτό ότι δρουν σε όλα τα επιθηλιακά κύτταρα).  Η έρευνά του χρηματοδοτήθηκε με τρία παράλληλα ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα από τα Εθνικά Ινστιτούτα  Υγείας των ΗΠΑ. Το 1989, συγχρόνως με άλλα δύο ανεξάρτητα εργαστήρια στην Ιαπωνία, το εργαστήριό του, χρησιμοποιώντας χρωματογραφικές μελέτες και καλλιέργειες ηπατοκυττάρων, απομόνωσε τον αυξητικό παράγοντα των ηπατοκυττάρων. Το επόμενο έτος, το εργαστήριό του σε συνεργασία με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Torino,Ιταλίας που είχαν απομονώσει τον υποδοχέα ΜΕΤ (χωρίς να γνωρίζουν με ποιο αυξητικό παράγοντα συνδέεται) απέδειξε ότι ο αυξητικός παράγοντας των ηπατοκυττάρων είναι ο παράγων που ενεργοποιεί τον υποδοχέα ΜΕΤ (προϊόν του γονιδίου c-Met). Στα επόμενα χρόνια ανεδείχθη ότι τόσο ο αυξητικός παράγοντας των ηπατοκυττάρων όσο και ο υποδοχέας του έχουν γενικό ρόλο στην αναγέννηση αλλά και στην καρκινογένεση όχι μόνον του ήπατος αλλά όλων των επιθηλιακών κυττάρων. Μετά την ανακάλυψή τους, έχουν σήμερα δημοσιευτεί 10.180 εργασίες για τον παράγοντα των ηπατοκυττάρων και 12.390 εργασίες για τον υποδοχέα ΜΕΤ (αναφορά από την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη PubMed του National Center for Biotechnology Information (NCBI) των ΗΠΑ). Οι  μακροχρόνιες έρευνες από το εργαστήριο του κ. Μιχαλόπουλου έχουν αναγνωριστεί από την διεθνή κοινότητα των ερευνητών της ηπατικής βιολογίας και έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην κατανόηση μηχανισμών ηπατικής αναγέννησης σε σχέση με ηπατική ανεπάρκεια, καρκινογένεση, και γενικά την ηπατική νοσηρότητα ή επούλωση ηπατικής βλάβης .

Η αναγνωρισιμότητα του κ. Μιχαλόπουλου πιστοποιείται από τις πάμπολλες προσκλήσεις για:

Διαλέξεις σε Πανεπιστήμια, σε αμερικανικά και παγκόσμια συνέδρια, καθώς και από το γεγονός ότι οι 315 εργασίες  του μνημονεύονται από 34.297 άλλους ερευνητές και έχει υψηλότατο δείκτη απήχησης h-index 95 και τέλος από τις διακρίσεις και βραβεία που του επεδόθησαν όπως: για τα έτη από το 1994 έως το 2002 το Merit Award  από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ για έρευνα για την δράση αναπτυξιακού παράγοντα των ηπατοκυττάρων στα ανθρώπινα ηπατοκύτταρα, το 2009 ανώτατο βραβείο ερεύνης Rous Whipple της American Society for Investigative Pathology και την απονομή του τίτλου Εταίρος του American Association for the Advancement of Science, το 2010 το Βραβείο διακεκριμένου ερευνητή του American Liver Foundation, το 2011 το Medical Alumni Resident Citation Award, University of Wisconsin, το  2012 το βραβείο του διακεκριμένου ερευνητή Καθηγητή από το Πανεπιστήμιο του  Pittsburgh, το 2013 ανακηρύχτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 2014 Εταίρος του American Association for the Study of Liver Disease,το 2017 εξελέγη μέλος της American Association of Physicians (AAP), μια  επιστημονική Ιατρική ένωση των ΗΠΑ που αριθμεί λιγότερα από 500 μέλη.

Πέραν όμως από τις σημαντικές επιστημονικές επιτεύξεις ο κ. Μιχαλόπουλος έχει συνεισφέρει και στην πατρίδα του  γιατί έχει μετεκπαιδεύσει ικανό αριθμό Ελλήνων επιστημόνων.

Επιπρόσθετα, κατά την τελευταία δεκαετία, ο κ. Μιχαλόπουλος συμμετέχει σε επιτροπές αξιολόγησης για την προαγωγή μελών ΔΕΠ στις ιατρικές σχολές των Πανεπιστημίων Πατρών, Αθηνών και Θεσσαλονίκης.